สารคดีท่องเที่ยว

TT RIDER 2 ตอนที่ 7

ความยาวรายการ 30:54
ผู้ดำเนินรายการ เร แมคโดนัลด์
ออกอากาศจากช่อง One

ภาพ	เสียง
Tc	Tc
CG ชื่อรายการ Title Cutsence Ls ภาพวิว , รถตุ๊กๆ , พิธีกร Cu พิธีกร Cu รถตุ๊กๆ Ls พิธีกร , รถตุ๊กๆ , วิว Ms อนันดา Drone วิว , พิธีกร Ls วิวผูเขา , พิธีกร Cu พิธีกร Ls พิธีกร , อนันดา Mcu อนันดา Mcu พิธีกร Ls พิธีกร , อนันดา Mcu อนันดา Mcu พิธีกร , อนันดา Tilt up พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Mcu พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Cu อ้ายชัย Ms พิธีกร , อนันดา	เรย์ : นี่ๆ จอดตรงนี้แหละ กลับลงมาหลวงน้ำทาพร้อมบรรยากาศดีๆกับแสงสุดท้ายอย่างนี้ สุดยอด หลังจากที่เราไปเดินป่ากันมาสองวันหนึ่งคืนใช้ได้เลย งามไหมแถวนี้พี่ อนันดา : เฮ้ยเส้นนี้สวยมาก เรย์ : เส้นนี้งามมาก อนันดา : ใช่พอเห็นอย่างนี้อยากไปด้วยเลยอะ เรย์ : จริงๆ แล้วเส้นนี้นะครับอยู่นอกตัวเมืองหลวงน้ำทาประมาณสัก 8-9 โลอะนะครับ ในตัวเอพอร์ตมานิดหนึ่ง แต่ว่าเส้นนี้เนี้ยอย่างที่เห็นเป็นท้องไร่ท้องนาและก็วิวผูเขาสลับซับซ้อนไปมา…อะเข้าเรื่องหน่อยทริบนี้เป็นยังไงบ้าง คือครั้งแรกใช่ไหมที่เข้ามาในหลวงน้ำทาคือปกติแล้วเคยผ่าน อนันดา : เคยผ่ายเฉยๆ เคยค้างแล้วผ่านแล้วก็กลับ กลับเชียงของอะไรอย่างนี้อะ เหนะได้มารอบนี้ก็เห็นแล้วว่ามันงามแค่ไหน เรย์ : แต่ถามนิดหนึ่งตอนที่แบบเท็กกิ้งครั้งแรกกับเมื่อวานนี้แบบ 6-7 ชั่วโมง อะตอนนั้นอะเป็นยังไงบ้างรู้สึกเหนื่อยไหมเอาจริงๆ อนันดา : เลิก เลิกๆ พอ เรย์ : ไหวสิเราจะไปนั่งรถเครื่องขึ้นได้ไง ให้ขึ้นแค่นี้นิดเดียวเอง ท่านผู้ชม (บรรยาย)  สาวเท้าเข้าป่าเพื่อมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านของชาวเผาแลนแตนโดยมีอ้ายชัยมาช่วยเป็นเนวิเกเตอร์นำทาง เพราะถ้าปล่อยให้เรย์วิเกเตอร์เข้าไปเองเนี้ย เกรงว่างานนี้เนี้ยไม่พ้นหลงทางชัวร์ครับ ท่านผู้ชม...รีบไปไหนอะพี่ อ้ายชัย : หา walking stick ให้ เรย์ : อ๋อ ไม้ค้ำอย่างนี้เหรอ มันก็ช่วยได้นะ อนันดา : ช่วยได้…นี้ให้ข่อยบ่ ให้ข่อยบ่
Mcu พิธีกร Pan right ป่า Cu หน้าพิธีกร , หน้าอนันดา Mcu พิธีกร , อนันดา Zoom out อ้ายชัย Ls พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Mcu อ้ายชัย , อนันดา Mcu พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Cu พิธีกร , อนันดา Zoom in เท้าไปจนถึงหัว Mcu อนันดา , พิธีกร Zoom out อนันดา , พิธีกร Ls พิธีกร , อนันดา , วิว , หมอก Cu อนันดา Ls พิธีกร , อนันดา , วิว , หมอก Ls วิว ,หมอก , ผูเขา Ms พิธีกร, อนันดา Ls วิว	อ้ายชัย : เรย์เอาบ่ เรย์ : มีไหมผมขออันก็ได้ อ้ายชัย : เอาๆ อนันดา : โห…อันแบ้งอะ เรย์ : ดูสีซะก่อน โอเคได้ Fade in เรย์ : เดี๋ยวก่อนพี่ เมื่อกี้เขาแอบกระซิบมาเขาบอกว่าเนี้ย 13 โล อนันดา : แล้วเราเดินมาเท่าไหร่แล้ว เรย์ : ก็ประมาณ 800 เมตร เตรียมนอนในป่าแน่ (เสียงบรรยาย) ก็เดินศึกษาธรรมชาติกับพืชพันธุ์ต่างๆระหว่างทาง เจออะไรน่าสนใจอ้ายชัยก็ไม่รีรอที่จะแนะนำให้ได้รู้จักของดีในป่าตลอดทาง อ้ายชัย : ต้นบักแนง ภาษาลาวเอิ้นว่าต้นบักแนง คาดามาม ชาวบ้านเขาจะเอารากของต้นคาดามามมาเฮ็ดน้ำชาเนาะ เอารากอันนี้ใส่ลงไปมันจะเพิ่มความหอม อนันดา : ได้กลิ่นแรง เรย์ : เออใช้ได้เลย เพื่อความรู้เล็กๆน้อยๆ ถือว่าเป็นช่วงมาเก็ตในป่า…พี่เข้าเรื่องนิดหนึ่งครับ พี่ครับวันนี้ 13 โลจริงเปล่าครับ อนันดา : แล้วมาได้ซักเท่าไหร่และ อ้ายชัย : 3-4 โล อนันดา : 3-4 โลเองเหรอ เรอะ ! เลิก (เสียงหัวเราะ) เรย์ : นี่ก็จะเลิกอย่างเดียว Fade in (บรรยาย) ก็เราก็เดินลัดเลาะมานะครับ เมื่อกี้จริงๆแล้วถ้าเกิดเดินทั่วไป เขาบอกเดินประมาณ ชั่วโมง-ชั่วโมงครึ่ง เมื่อกี้เราซัดไปเกือบๆ 2 ชั่วโมงละ อนันดา : รู้สึกว่านานกว่านั้นเยอะ ทำไมมันรู้สึกเหมือน 4-5 ชั่วโมงอะพี่ เรย์ : ไม่ไม่เป็นไร มาถึงจุดนี้ (อนันดา:สนุกๆทางมันสวย นั้นดูสิหมอกมา) ไม่พอหมอกมาความรู้สึกเป็นยังไงเย็นเลยป๊ะ
Pan right วิวผูเขา Pan left วิวผูเขา Mus อนันดา Ls วิว Zoom in ป่า Zoom out ป่า Cu อาหาร Mus พิธีกร , อนันดา	(อนันดา:เอ้อ) เย็นทันที (อนันดา:รู้สึกโรแมนติก) เนอะทันทีเลย Fade in เรย์ : แต่เขาบอกจากจุดนี้ท่านผู้ชมครับถ้าเกิดมาในช่วงแบบหน้าหนาวที่มันเครียร์ๆ กว่านี้มองเห็นหลวงน้ำทาเลย อนันดา : ใช่หมอกมันก็สวยอีกแบบ เรย์ : ใช่ไหมคือ ไม่จำเป็นจะต้องแบบว่าเห็นไกลๆก็ได้คืออย่างนี้ก็โอเค อนันดา : ดูแบบลึกลับดี เรย์ : รู้สึกว่าพอขึ้นมาบนยอดเสร็จปุ๊ป คราวนี้ถ้าไม่ผิดไม่พลาดอะ น่าจะลงเขาอย่างเดียว อีกประมาณ 7 โลอะนะ ตีไป อนันดา : ทำไมเหรอ (หัวเราะ) มีออฟชั่นให้ผมเหรอ เรย์ : ไม่มีออฟชั่น อนันดา : เดี๋ยวมีรถรับกลับบ้าน โอ้ยเหนื่อยละ อะไรอย่างนี้ เรย์ : ไม่มีคือยังไงก็ต้องลงไป Fade in อนันดา : สวย แฮปปี้ละ กลับได้ไหม เรย์ : ยังไปต่อสิ Fade in อนันดา : ตอนนี้ลงอย่างเดียวแล้วใช่ไหม อ้ายชัย : ลง ลงอย่างเดียว อนันดา : เสียงร้อง เรย์ : สงสัยจะหิวจริงๆ (บรรยาย)  เห็นจากท่าทางคงไม่ต้องบอกอะนะครับว่าว่าพี่จ่อยของเราเนี้ยจะหิวแค่ไหน แวะดับความคลุ้มคลั่งของพี่จ่อยกับอาหารอร่อยๆ กลางป่าเผื่ออาการของพี่เขาเนี้ยจะดีขึ้นอะนะครับ ก็อัดข้าวเหนียวจกแจ่วบองกันจนจุก พอหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อนทันที อย่างนี้จะรอช้าอยู่ใยหาที่เหมาะๆ ทิ้งตัวพักผ่อนกันซักแปบอะนะครับก่อนที่เราเนี้ยจะลุยป่ากันอีกกว่า 10 กิโลที่เหลือ Fade in เรย์ : แล้วนี้พี่ทำอะไรอยู่อะ
Zoom in เท้าจนถึงหัว Cu พิธีกร Redestal up ped up ทางเดินในป่า	อนันดา : เจิมไม้เดิน เรย์ : อนันดามีชื่อแบบชื่อเล่นป๊ะ อนันดา : เออน่าจะเขียนจ่อยนะง่ายๆสั้นๆ JOY อะไรอย่างนี้ Fade in เรย์ : เดินลงเขามาเนี้ยเกือบๆ 2 ชั่วโมงครึ่ง แล้วนะครับ แต่ตอนนี้นะ โอ๊ย !
โฆษณา
Ls วิว , พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Mus อนันดา Zoom in เท้า Zoom out อ้ายชัย Mus อนันดา Ms บ้าน , เด็ก Pan lift ที่นอน Mus ป้าย , หมู , เด็ก Cu อนันดา Ls พิธีกร , อนันดา , วิว	Fade in อนันดา : แรกๆ ก็เฮ้ยสบาย แมน และก็ค่อยๆเงียบลงๆ แรกๆ พูดกันใหญ่เลยคุยกันนั้นนี้ดี๊ด๊า สักพักแบบเงียบ ได้ยินแต่เสียง เฮือก เรย์ : เมื่อไหร่จะถึงสักที อนันดา : (หัวเราะ) แล้วก็ขาลงเหนื่อย จริงๆส่วนตัวเราว่าขาลงเหนื่อยกว่า ไอ้แรกๆ ขึ้น 2-3 ชั่วโมง ใช่ไหม แล้วก็ค่อยลง อันนั้นก็เหนื่อย แต่ขาลงอะสั่นเลย   อนันดา : ใครบอกว่า 5 ชั่วโมงเนี่ย เรย์โกหกชัดๆเลย เรย์ : ไม่ใช่ มันก็มีหยุดบ้างใช่ไหม หยุดหลายจุด ไหนจะกินข้าว แต่ตอนกินข้าวก็ชิวนะ อนันดา : เอ้ยสนุกๆ Fade in เรย์ : ดูห้องกันดีกว่า เฮ้ยโอเค กลางคืนน่าจะเย็น นอนเรียงกันได้เลย หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า โหเป็น สิบ อะ สวรรค์มีจริง สุดยอดพอนั่งนี้รู้สึกเลยนะ มันลามจากไหล่แล้วมันก็ลง อนันดา : เสียงร้อง เรย์ : โชว์พลัง Fade in เรย์ : เป็นไงบ้างตอนเข้าหมู่บ้านไป แต่ว่าตอนนั้นเหนื่อยแล้วแหละคงยังไม่ได้มีเวลาแบบ อนันดา : คือขอลงน้ำอย่างเดียว เครื่องฮีตร้อน คือถ้าเด็กมามุงก็แหวกอะน้องหลบไปก่อนน้ำอยู่ตรงไหน เรย์ : พี่ขอลงน้ำก่อน อนันดา : ทีมงานก็เหมือนกันอย่ามายุ่งถ่ายอะไรไปถ่ายพี่เรย์ อย่าเอากล้องมานะ เฮ้ยมันถ่าย จะถ่ายก็ถ่ายไป ไม่สนใจ
Ls พิธีกร , อนันดา , วิว Mus คนในหมู่บ้าน Cu อนันดา Ls พิธีกร , อนันดา , วิว Mcu พิธีกร , อนันดา , นายบ้าน , อ้ายชัย , เด็กๆในหมู่บ้าน Mus พิธีกร , นายบ้าน	เรย์ : คืออันนี้เนี้ย คือเข้าไปอะเหมือนแบบนักท่องเที่ยวไม่ค่อยเข้าไปเท่าไหร่ โอเคยังน้อยอยู่ คือแทนที่แบบเฮ้ยไปแบบเผ่าอื่นนะ เขาจะมีแบบ เขาเรียกว่าไร เต้นระบำนั้นนี้ไรนี้ อนันดา : เข้าแทบจะเป็นโชว์ให้เราอยู่แล้วไงนี้ก็นับว่าดูแบบจริงนะ เขาก็มีคนมาเยี่ยมอยู่เรื่อยๆ แต่ว่ามันก็เซ้นได้ว่าแบบมันเหมือนเขาไม่ได้มีหน้าที่อะไรต่อนักท่องเที่ยวอะ คือเขาไม่ต้องมายุ่งกับนักท่องเที่ยว เขาแทบจะเห็นแบบพวกเราเป็นเหมือนเอเลี่ยนอะ สัตว์ประหลาดแบบอะไรก็ไม่รู้แบบเขาไม่ได้คิดว่าเขาต้องโชว์อะไรของเขาหรอ มันไม่ใช่หมู่บ้านอย่างนั้น เขาอยู่อย่างนั้นจริงๆอะ เอออย่างที่ ที่เราเคยไปกัน ส่วนมากเขาก็แบบมีการค้าขายกับเมืองหรืออะไรก็ว่าไปอะไรอย่างนี้ วัฒนธรรมของเขาอะกลายเป็นอุตสาหกรรมอะไรบางอย่างแล้วเป็นการค้าขายอย่างหนึ่ง อันนี้ไม่ใช่เขาใช้ชีวิตของเขาไป แล้วเราก็แค่เข้าไปเป็นผู้ชมเฉยๆ แล้วเขก็ชมเราไปด้วย เรย์ : แต่เราว่าเขาอะจะชมเรามากว่านะ…เอ่อนายบ้าน นายบ้านหล่อแล้วโอเค นายบ้านพร้อมแล้วครับก็เมื่อกี้นะครับเก็บของเสร็จสับเรียบร้อยพี่จ่อยก็ไม่หยุดถ่ายรูปสักทีนะครับ แต่ไม่เป็นไร งั้นเรามาเดินดูแบบตัวหมู่บ้านอะนะครับ น้องๆหนูๆ อะนะครับ แม่บงแม่บ้านแห่กันมาเยอะแยะและก็มีนายบ้าน…นายบ้านสบายดีครับ นายบ้านไม่ต้องเกร็ง อนันดา: เดี๋ยวก่อนๆ แลนแตนเขาเว่าจังได๋ได้สบายดี อ้ายชัย : โอเหม๋ยว่า เรย์ & อนันดา : โอเหม๋ยว่า เรย์ : อ๋อ แลนแตนมีภาษาตัวเองด้วย แล้วภาษาพูดภาษาเขียนของตัวเองด้วย (บรรยาย) พี่ๆชาวแลนแตนก็ต้อนรับเรากันอย่างดิบดีอะนะครับ แต่แทนที่จะพาไปชมไร่นาหรือว่าพาไปชมตัวหมู่บ้าน แต่นายบ้านผู้น่ารักผู้นี้เนี้ย อาจจะเห็นอะไรที่ควรปัดเป่าในร่างกาย พวกเราหรือเปล่าจึงต้อนรับด้วยการพาไปหาหมอผี
Mus พิธีกร , นายบ้าน , หมอผี , อนันดา , อ้ายชัย Mus พิธีกร , นายบ้าน , หมอผี , อนันดา , อ้ายชัย Mcu พิธีกร , อนันดา	(ภาษาแลนแตน) (บรรยาย) จากภาษาแลนแตนแปลเป็นภาษาลาวปนอังกฤษเข้ามาบ้างแล้วก็ต้องแปลต่อให้ลูกครึ่งหลงทางฟังเป็นภาษาไทย เรียกได้ว่างงกันใช้ได้อะนะครับ ภาษาไทยที่ไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่ ภาษาอังกฤษก็แอบลืมๆไปบ้าง ส่วนภาษาแลนแตนเนี้ยไม่ต้องพูดถึงครับมึนแน่นอน หันไปหาพี่จ่อยลูกครึ่งออสเตรเลียก็ดูจะงงเพลียเหมือนกันอะนะครับมองไปมองมานี่มันยิ่งกว่าการประชุมจียี่สิบอีกนะครับเนี้ย เครียดน่าดู จะรู้เรื่องไหมเนี้ย อ้ายชัย : หมอผีนี้เล่าว่าได้ว่าโอเคปีหนึ่งเขาจะทำพิธีในสามเทือ สามเทือก็ ครั้งที่ 1 เฮ็ดข้าวสี คล้ายทิงเจอร์ อนันดา : อ๋อ หอม เรย์ : คล้ายๆกับขิงอะ อ้ายชัย : ย้อมสีให้เป็นข้าวสี สีเหลือง ชาวเผาเขจะเอิ้ลว่าข้าวสีหลาย จะต้องได้เฮ็ดทุกๆปี ที่ว่าเรียงอะนะ เริ่มต้นจากเฮ็ดสีเนาะ เฮ็ดข้าวเหลืองนี้ อนันดา : คือเดี๋ยวก่อนแล้วขาวนี้คือ อันนี้อันเดียวเลย ก็คือข้าวปกติ แล้วกินไหมครับหรือยังไง อ้ายชัย : เอาไปเลี้ยงผีก่อน เรย์ : เลี้ยงผีก่อนแล้วค่อยแจกจ่าย (บรรยาย) ก็เท่าที่ลูกครึ่งหลงทางอย่างผมเนี้ยพอจะจับใจความได้อะนะครับ คือหน้าที่ของคุณพี่หมอผีเนี้ยก็จะคอยเป็นผู้นำในการประกอบพิธีตามความเชื่อต่างๆ และก็เลยเถิดไปถึงการรักษาโรคภัยไข้เจ็บให้กับพี่ๆชาวแลนแตนในหมู่บ้านอีกด้วยเรียกได้ว่าเป็นผู้รู้ประจำหมู่บ้านจริงๆ เข้าพบคุณหมอผีเอาเริกเอาชัยกันไปเสร็จสับเราก็เดินทางกลับมายังที่พักอะนะครับเพื่อมาดินเนอร์ใต้แสงเทียนก่อนที่จะแยกย้ายกันไปพักผ่อน อนันดา : นี้ๆ ชิ้นหมูผัด แกงพักแม่บ่ (แซก:แกงผัก) แล้วก็แจ๋วมะเขือ เรย์ : เหมือนน้ำพริกหนุ่มไหม อนันดา : ไม่เป็นมะเขือแต่มันก็เผ็ดเหมือนกันแหละ เรย์ : Same same
Cu พิธีกร Mcu พิธีกร , อนันดา Cu อนันดา Ls พิธีกร , อนันดา , วิว	อนันดา : ชิมแล้วอร่อยมาก เรย์ : โดนหมด อนันดา : คืออะไรก็ได้ที่เป็นแจ่ว เรย์ : สังเกตเดินทางมากับพี่จ่อย อนันดา : ขออะไรก็ได้ที่เป็นแจ่ว เรย์ : เมื่อกี้คุยกับพี่แจ่ว พี่แจ่วแบบชอบฟิวอย่างนี้มากเมื่อกี้แบบว่าแอบคุยกันตนถ่าย เอ้ยพี่จ่อยๆ โทษๆ อนันดา : เอ้ยไอ้มุกข้างในป่าวเนี้ย เรย์ : โทษๆ อนันดา : เฮ้ยอยู่ลาวเป็นพี่แจ่วก็ได้ เรย์ : พี่แจ่ว พี่แจ่วครับ เมื่อกี้พี่แจ่วบอกว่าพี่แจ่วอะชอบฟิวแบบนี้มากสมัยก่อนก็เดินทางแบบคนเดียวใช่ไหม อนันดา : มอไซค์คว้ำแล้วก็ช่วงพักฟื้น ทำงานไม่ได้ ก้เลยแบบอะทำงานไม่ได้ก็ไป ไปเที่ยวเล่นละกันอะไรอย่างนี้ แล้วก็จะออกไป ออกไปบางที ก็แบบไม่มี Destination ไม่รู้จะไปไหน เรย์ : The plan is no plan อนันดา : Plan is no plan is the best plan เรย์ : ใช่ถูกต้องเลยปรัชญาเดียวกัน อนันดา : ก็มั่วๆไปก็แต่ละเมืองที่เราไป เราก็จะแวะไปกิน ส่วนมากไปสังสรรค์ คนที่นั้นก็ เขาก็จะพาเราไปเที่ยว บางทีก็เที่ยวออกมาเนี้ยพวกหมู่บ้านเปรี่ยวๆ แปลกๆอย่างนี้ เรย์ : คนเดียวด้วยบางที อนันดา : คือพอไปถึงตรงนั้นอะคนเดียวแต่พอเขาพาไปเที่ยวก็ไม่ได้คนเดียวอยู่แล้วไง เพื่อนใหม่ไง เรย์ : เพื่อนใหม่ หรือว่าคนท้องถิ่นนู้นนี้นั้น อนันดา : ใช่ เรย์ : อย่างนี้โลเคชั่นที่เดินมาวันนี้เป็นไรที่แบบเหมือนเกือบๆจะตามหาอยู่ไหม มีส่วนไหนที่แบบคล้ายคลึงที่แบบน่าจะใช้ได้สำหรับงานยูเอ็นที่จะทำอยู่ อนันดา : หมู่บ้าน เดี๋ยวๆเราไปดูโลต่อเนี้ยสันนิษฐานว่ามันก็น่าจะเป็นหมู่บ้านแบบนี้ก็ดีก็ได้มาเห็นก็พอเห็นภาพว่าจะไปทางไหน เรย์ : แล้วเป็นไงบ้างกลางคืนก็นอนได้ไม่มีปัญหา
Drone ตัวหมู่บ้าน ป่า Ls บรรยากาศรอบหมู่บ้าน Mus พิธีกร Mus เด็กๆในหมู่บ้าน Drone ตัวหมูบ้าน บรรยากาศรอบๆ หมู่บ้าน Drone ตัวหมูบ้าน บรรยากาศการเรียนของเด็กๆในหมู่บ้าน Mus พิธีกร , อนันดา , เด็กๆในห้องเรียน , คุณครู	อนันดา : โอเคเราก็เคยมาแบบนี้แต่มันไม่จริงขนาดนี้ คืออย่างที่เราไปมันก็มีเหมือนแบบสังคมเมืองสังคมที่เรารู้จักเนี้ยเข้าไปหาเขาเยอะแต่อย่างที่แบบออกมาขนาดนี้เนี้ยไม่เคย นี้ครั้งแรก ก็มันรู้สึกได้ว่าเขา เขามีแบบเหมือนเขาเฟสเสน่ห์ในตัวเราซึ่งปกติเราไปแบบ มันก็สนุก สนุกนะ มันก็ฟิลลิ่งคล้ายๆกัน บรรยากาศคล้ายๆกัน เพียงแต่ว่าเราไปแล้วมันแบบ อ๋อ ฝรั่ง ฝรั่งมันมาแหละ อะไปเปลี่ยนชุดไปเต้นระบำกัน ไปหยิบของไปขายมันหน่อย (เสียงหัวเราะ) Fade in (บรรยาย) เช้านี้เนี้ยผมขอตื่นมาก่อนอะนะครับ ก็ออกมาเดินดูวิถีชีวิตอะนะครับ รอบๆตัวหมู่บ้าน เล็กๆ ตื่นมาเช้าๆ อย่างนี้ดีอย่าง ซึมซับบรรยากาศเช้าเนี้ย อากาศค่อนข้างโอเค แอบเย็นๆนิดๆ มีหมอกเบาๆ แต่พองาม แล้วก็ตื่นเช้าๆ อย่างนี้มันก้ดีอย่างเพราะว่าจะได้เห็นความครึกครื้นคึกคักอะนะครับของผู้คนในหมู่บ้าน ก็ต้องตื่นเช้ามาออกไปทำไร่ทำนาแม่บงแม่บ้านก็เริ่มจัดเตรียมทำอาหารครับ เรย์ : แต่ว่าตอนเช้าอะตื่นมาบรรยากาศมันดีอะนะ โรงรงโรงเรียนนี้ อนันดา : ใช่น่ารักดี Fade in (บรรยาย) ที่หมู่บ้านแลนแตนแห่งนี้อะนะครับถึงแม้ว่าจะเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่อยู่กลางป่า แต่เรื่องการศึกษานี้ไม่ต้องห่วงเพราะที่นี้เขาจะมีโรงเรียนไว้ให้น้องๆหนูๆ ในหมู่บ้านได้เข้ามาร่ำเรียนกันด้วยอะนะครับ โรงเรียนไซร์ก็เล็กกะทัดรัดเรียนด้วยกัน 5 ระดับชั้น ภายใต้หลังคาเดียวกัน โดยมีคุณครูสองคนช่วยกันสอนให้การบ้านชั้นโน้นทีแล้วก็แวะมาสอนชั้นนี้บ้าง เห็นทั้งคุณครูและก็น้องๆตั้งใจกันแบบนี้ ผมกับพี่จ่อยเลยขอแจมซักหน่อยครับ อนันดา : เฮ้ย ป4 หมดเลยเหรอ เฮ้ยพี่อยู่ ป ไหน ผม ป4 ละนะ เรย์ : ของผมนี้ ป อะไร อนันดา : ป 1 อ่าเอาเลย
Mus พิธีกร , อนันดา , เด็กๆในห้องเรียน , คุณครู Pan right ห้องเรียน Mus พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย	เรย์ : ได้เราเริ่มวิชา อนันดา : ไหวป่าว ป 1 ให้เรียน เรย์ : อ๋อ ๆ เรียน เหรอ อนันดา : แล้วฝั่งนั้นอะ เด็กนักเรียน : ป2 ป3 อนันดา :  ป2 ป3 อ๋อนี้รุ่นใหญ่อยู่ตรงนี้ Fade in อนันดา : ไม่รอดแน่นอน ภาษาไทยยังอ่านไม่ได้เลย เขียนภาษาลาวจะรอดไหมเนี้ย เรย์ : นี้คนนี้อ่านได้ นักเรียนใหม่ตัวใหญ่นิดหนึ่ง แต่อายุ 4 ขวบ เอง อนันดา : เอาคำดีออกจากบ้านเกิด เกิดไปเป็นทหาร เรย์ : นี่มันโกงนี้ นี้ไม่ใช่หนิ อนันดา : ไม่ต้องมองเลยอ่าน เรย์ : นี้เวลาท่องบทก็อย่างนี้ใช่ไหม อนันดา : ใช่เหมือนกันเลย Fade in เข้ามาป่วนกันพองามเราก็ปล่อยให้น้องๆหนูๆ ได้ตั้งใจเรียนกันต่อนะครับ เพื่อที่เราจะได้ออกไปทำกิจกรรมแมนๆ ออกเอ็กชั่นกันซะบ้าง หลังจากที่เอื่อยกันมาซะนาน
โฆษณา
Drone หมู่บ้าน ป่า Ms อนันดา Mus พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย	(บรรยาย) ก็เดินลัดเลาะมาทางริมน้ำเพื่อจะมาหุงหาอาหารกันแบบชาวป่ากับช่วงนี้ใน TT Rider ที่มีชื่อว่า ครัวคุณจ่อยครับ เรย์ : อธิบายให้ฟังนิดหนึ่งว่าคือวันนี้แบบสมมุติว่าเราอยู่ในป่าใช่ไหมครับ หรือว่าเดินป่านานๆ ถ้าไม่มีอาหารไปด้วย เราก็ใช้ไม้ไผ่นี้แหละหุงหาอาหารแม่นบ่ อ้ายชัย : เฮาก็จะมา ไปเซาะหา เรย์ : คือทั้งหมดทั้งมวนนี้เวลาอยู่มนป่ามันหาได้ง่ายในบริเวณนี้ ง่ายบ่ อ้ายชัย : ง่าย ง่าย อนันดา : วันนี้เราจะทำ เรย์ : โหยเซียนนะเนี้ย โอ้โหเรียบร้อย อนันดา : นี่ต้องทำอะไรไหม
Mus พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Mus พิธีกร Mus อนันดา Mus พิธีกร , อนันดา , อ้ายชัย Mus พิธีกร , อนันดา	อ้ายชัย : เฮ็ดให้มันเพรียง เรย์ : เพรียงคือ อนันดา : เพรียงแปลว่า ราบเรียบเท่ากัน โหเราก็คิดว่าเสร็จตั้งแต่มันขาดและ เรย์ : คือตัดลงไปตรงนี้เลยใช่ไหม อนันดา : เดี๋ยวผมขอล้างก่อนละกัน เรย์ : แปบเดียว รับรองมันจะแบบ มันจะเท่ากันแป๊ะเลย อนันดา : ใส่น้ำอีกบ่ เรย์ : สุดยอดแห่งความงามอะ สวยไหม ใช้ได้ไหม อนันดา : ดูห่างๆ โอเคนะพี่ เรย์ : แต่ดูใกล้ๆเนี่ยไม่ได้เลย อนันดา : ห้ามใกล้กว่านี้ เรย์ : อะเอาไปล้างก่อน Fade in เรย์ : เดี๋ยวอย่าบังกล้องก่อน แปบหนึ่ง อนันดา : ทำไรอะพี่ เรย์ : ไม่รู้ รู้สึกว่าเป็นตัวจริงเรื่องปิ้งย่าง เวลาอยู่ในป่า เหมือนเซียน มองไกลๆไว้ ให้แสงมันลงหน้า Fade in อนันดา : ระหว่างต้มนี้ก็คือ เริ่มเติมใช่ไหม เรย์ : ใส่พริกลงไปใช่ไหม แล้วก็ใส่เกลือเข้าไป นี้คือไรนะ ตะใคร่หรอ อ้ายชัย : สิใคร่ เรย์ : ที่นี้เรียกว่าสิใคร่ โหหอมมาก อะเติมน้ำเข้าไป พี่จ่อยครับใส่เนื้อหน่อยไหม อนันดา : นี้เนื้อควายนะ เรย์ : เนื้อควายนะครับท่านผู้ชมครับ มีหมักไว้ในกระเทียวด้วย หรือว่าเอาไปย่าง มีกระเทียมเล็กๆ เอาเข้าจริงๆ คือถ้ามีอะไร หาอะไรได้ พกอะไรมา ก็ใส่เข้าไปได้ อนันดา : ไม่ต้องปอกขนาดนั้น เรย์ : โหยข้างในขาวมากอะ อันนี้เพื่อนผม ชาคริส แย้มนาม เข้าจะเรียกว่า สไตแบบรัสติก ฉีกๆ แล้วก็โยนๆเข้าไป อนันดา : อันนี้ก็เดือดแล้วนะ ใส่ผักแล้วนะ
Mus พิธีกร , อนันดา Cu พิธีกร , อนันดา Cu ไม้ไผ่ Cu พิธีกร Mus พิธีกร , อนันดา Cu อนันดา	เรย์ : ถือว่าร้อนนิดเดียวเอง อันนี้น่าจะพอแล้วนะ เดือดเต็มที่แล้วทุกอย่าง น่าจะสุก โหยซุปน่ากินมาก มีทุกอย่างอยู่ตรงนี้ โห้ยร้อน ใช้ได้เลย ดูดีนะเนี้ย อนันดา : แน่นอน เรย์ : คือเข้าไปกลางป่า คือนี้มันง่ายไป เราต้องหาแบบทุกอย่างกลางป่า อนันดา : ดูหน่อย เรย์ : มันใหญ่นิดหนึ่งนะ อนันดา : เออหน่า เล็กใหญ่ไม่สำคัญ เรย์ : ใช่ไหม สุดยอดแห่งดีไซ คือมันใช้งานได้ไง อนันดา : ใช้พี่เรย์เขาเน้นแบบใช้งานได้ก็พอไง เรย์ : ใช่ไม่ต้องแบบว่า คือ มันฟังชั่นล้วนๆอะ อนันดา : ไม่เราอยู่กลางป่าจะสวยให้ใครดู ใช่ป่าว เรย์ : ใช่ แต่ตอนนี้คนดูอยู่เพียบเลย เขาก็รู้ว่าเราไม่เป็นเลย อนันดา : ใช้ได้ๆ เรย์ : โอเคนะ เนื้อควายหน่อย อนันดา : อร่อย เรย์ : เหนียวไหม คือเขาไม่ได้เรียกว่าเหนียว ครับท่านผู้ชมครับ ถ้าเกิดมันมีอาการ  เหนียวๆนิดๆ ต้องเคี้ยวนานๆ เพื่อนผม อีกคนหนึ่ง ชาคริส แย้มนาม จะเรียกว่า มี fight back อนันดา : คือสู้กลับ เรย์ : ใช่ มีสู้กลับ คือแถวบ้านเรียกเหนียว อนันดา : ศัพท์อาหาร เรย์ : ใช่ และถ้าไหม้ สมมุติเขาทำไหม้นะ เขาบอก ไม่ใช่ไหม้ ชาโค เฮ้ยไม่เลวอะ ไม่เลวเลย อร่อยอะ อนันดา : ก็มันคีบได้ คีบได้ก็โอเคแล้ว เรย์ : หือ fight back… ได้ออกมาอย่างนี้ มันแบบคือหลังๆ พี่จ่อยบอก แล้วว่าทำงานออฟฟิตแบบ ค่อนข้างเยอะ อนันดา : พอออกสองปีไม่ได้รับหนังเลย เรย์ : อ๋อ ไม่ได้เล่น อนันดา : ใช่ก็เป็นแมนออฟฟิตเกือบหมด เลย เรย์ : คราวนี้ออกมานี้ มันแบบว่าช่วยเติมพลัง อนันดา : แน่นอน ไอ้ที่ ที่พยายามบอกว่านี้คือ ก็เป็นเรื่องบังเอิญ ที่สวนกัน  เพราะว่า ถ้าให้พูดถึงมัน มันก็ลำบาก
Mus พิธีกร , อนันดา Ls ภาพวิว , รถตุ๊กๆ , พิธีกร Cu พิธีกร Cu อนันดา Drone แม่น้ำ , หมู่บ้าน Mus รถตุ๊กๆ , พิธีกร , อนันดา	หนึ่ง ที่จะมา แต่ว่าเรารู้อยู่ ว่าแบบเฮ้ยต้องมา ต้องเบรกบ้าง ไม่งั้นแบบ มันจะตันอะ มันตันแล้วมันก็เบื่อ แล้วไม่อยากเบื่องานไง อย่างน้อยมันก็ต้องแบบ เบรกเติมพลัง นิดหนึ่ง ก็เลยอันนี้ ที่เรา เราก็บอกที่ออฟฟิตว่าเฮ้ย สำคัญมากต้องมานั้นนี้ นัดพี่เรย์ไว้แบบสามปีแล้วอะไรแบบนี้ มันต้องมีแบบพักสมองบ้าง ไม่งั้นโรคจิต เรย์ : มันต้องมีบาล้าน อนันดา : ใช่มันต้องมีบาล้าน เรย์ : ถูกต้อง อนันดา : Yes yes แบบบาล้านเพี้ยน เรย์ : ใช่ถ้ารู้สึกว่า ชีวิตเริ่มไม่บาล้านแล้วก็ควรจะ หาโอกาสให้กับตัวเองอะนะครับ ไม่ว่าจะเดินทางใกล้ไกล สามารถช่วยคุณได้ อนันดา : ใช่ เรย์ : จริงไหมพี่ อนันดา : มันต้องมีเปลี่ยนเทมโป้ชีวิตบ้าง เรย์ : เปลี่ยนจังหวะชีวิตบ้าง อนันดา : ออกมาสูญอากาศ อย่างนี้บ้าง (บรรยาย) ก็อย่างที่พี่จ่อยบอกอะนะครับว่ามันต้องเปลี่ยนจังหวะซะบ้างเพราะมันจะทำให้เรา ได้ไปเห็นอะไรใหม่ๆ ลองออกมาทำอะไรๆที่ต่างออกไปออกจากโต๊ะ ตัวเก่าที่มั่วแต่นั่งทำงานหันหลังให้กับสิ่งที่คุ้นเคยเพื่อไปเผชิญกับความแตกต่าง ไม่ว่าจะออกไปกับเพื่อนที่รู้ใจ หรือจะลองไปหาเพื่อนใหม่เอาข้างหน้า เพราะการเดินทางมันจะช่วยทลายกำแพงอะไรบางอย่างต่อกันทำให้ได้เห็นตัวตนมองเห็นมุมใหม่จากตัวเราเองและกับเพื่อนร่วมทางเหมือนกับที่เราได้มาสัมผัสกับภาพที่เราไร้ซึ่งกำแพงกั้นของพี่จ่อย อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม